"Όσο έχω φωνή", θα λέω την αλήθεια μου - Άννα Βίσση

Τις τελευταίες δυο μέρες βγήκαν πάλι στο προσκήνιο οι γνωστοί-άγνωστοι "κριτικοί" και κατακεραύνωσαν την Άννα Βίσση. Μίλησαν περί "ξεπουλήματος", περί "Δύσης" και άλλα λοιπά σχόλια του ίδιου τύπου. Για την Άννα Βίσση γράφουν πάντα στις "φυλλάδες" τους, γιατί ξέρουν ότι θα πουλήσουν και ότι θα έχουν πολλά "click" στις ιστοσελίδες τους και κυρίως όταν πρόκειται για αρνητικά έως υβριστικά σχόλια.
Όλοι αυτοί οι καταγέλαστοι, που με το πέρασμα του χρόνου μένουν στα "ψιλά" της ιστορίας και κανείς δε τους θυμάται, "κλέβουν" δημοσιότητα και "ηθικό βάρος" από την ίδια. Η δήθεν ηθική τους τους προσφέρει ένα επίκαιρο "κύρος".
Η Άννα Βίσση όμως, τους ακυρώνει με το ίδιο της το τηλεοπτικό εγχείρημα, που σαρκάζει με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο τον ίδιο της τον εαυτό. Να θυμίσω κάτι που έλεγε η αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη: "Για να καταξιωθεί ο άνθρωπος, ως ο άνω θρόσκω, πρέπει να γελάσει πρώτα με το ξεφτιλίκι του και να γελάσει χοντρά", μια άποψη που υπερασπίζομαι κι εγώ και αυτό το έπραξε η Άννα Βίσση.
Στην ουσία δε πρόκειται για κριτικούς, αλλά για στερημένους ανθρώπους, στερημένους από αγάπη και καταξίωση. Η επιμονή τους να παρακολουθούν κάτι, το οποίο υποτίθεται πως δε τους αρέσει και την άλλη μέρα να κάθονται να γράφουν αρνητικά σχόλια, το αποδεικνύει περίτρανα. Και φυσικά, επιβεβαιώνεται μια άποψη που λέει ότι το θετικό δε "πουλάει". Ας κάτσουν να δουν κανένα ντοκιμαντέρ, από την πληθώρα που δείχνει ο ΣΚΑΪ και να γράψουν ένα θετικό σχόλιο. Αλλά όχι, έτσι ούτε θα "πουλήσουν", ούτε θα αποκτήσουν "ηθικό κύρος".
Κατά την γνώμη μου η Άννα Βίσση κράτησε ένα επίπεδο στο rockumentary. Και ναι, έχει δικαίωμα να δείξει τον πατέρα της, είναι ο άνθρωπος που την έφερε στη ζωή κι απ' τη στιγμή που συναίνεσε κι ο ίδιος, δεν πέφτει λόγος σε κανέναν άλλον και προσωπικά τον βρήκα έναν ευχάριστο και με πολύ χιούμορ άνθρωπο. Όπως επίσης, έχει δικαίωμα και να μιλήσει για τους έρωτές της, είναι "κομμάτι" της, ούτε ξεμπρόστιασε τους ανθρώπους αυτούς, ούτε μίλησε για το τι γινόταν στο "κρεβάτι" τους.
Σα θεατής, δεν εισέπραξα καμία κίνηση της Άννας να μας συγκινήσει ή να αυτοκαταξιωθεί. Το μόνο που εισέπραξα είναι η επιθυμία της να μοιραστεί μαζί μας την Άννα και όχι την Βίσση. Την Άννα, που λίγο πολύ όλοι υποψιαζόμαστε, αλλά δε την γνωρίζουμε.


Υ.Γ. Η κυρία Σοφούλα έκλεψε την παράσταση, μια αστείρευτη πηγή χιούμορ και ατακών...

jorgyp_

Share